Motivi della diseredazione degli ascendenti

AutoreSlawomir Kursa
Pagine149-172
149
CAPITOLO TERZO
MOTIVI DELLA DISEREDAZIONE DEGLI ASCENDENTI
SOMMARIO: 1. Denuncia da parte dei ascendenti che cagioni la morte del
discendente. - 2. Tentativo di omicidio nei confronti dei discendenti. - 3.
Relazione disdicevole del padre con la nuora o con la concubina del figlio. -
4. Tentativo di impedimento alla redazione del testamento dei discendenti. -
5. Attentato alla vita o alla sanità mentale del coniuge. - 6. Omissione di
cure ai discendenti affetti da malattie psichiche. - 7. Mancata correspon-
sione del riscatto per i discendenti catturati. - 8. Mancata professione della
fede cattolica da parte dei discendenti.
Il divieto generale di omissione o di diseredazione dei familiari
più vicini attraverso il proprio testamento, introdotto da Giustiniano
nei confronti dei discendenti è stato esteso anche agli ascendenti:
Nov. 115,4 pr.: Iustum autem perspeximus et e contrario
de liberorum testamentis haec eadem cum aliqua distinctione
disponere. Sancimus itaque non licere liberis parentes suos
praeterire aut quolibet modo rebus propriis, in quibus habent
testandi licentiam, eos omnino alienare, nisi causas quas
enumerabimus in suis testamentis specialiter nominaverint...
Come si vede, l’imperatore ha vietato ai discendenti di esclude-
re o di diseredare i propri ascendenti o di escluderli in qualche ma-
niera dalla successione, salvo che ricorressero alcune speciali cir-
costanze giustificatrici, da indicare espressamente nel testamento.
Tali circostanze erano tassative ed enunciate una per una:
Nov. 115,4: pr. …Has autem esse decernimus:
1. Si parentes ad interitum vitae liberos suos tradiderint,
citra causam tamen quae ad maiestatem pertinere cognoscitur.
150
2. Si venenis aut maleficiis aut alio modo parentes filiorum
vitae insidiati probabuntur.
3. Si pater nurui suae aut concubinae filii sui sese
miscuerit.
4. Si parentes filios suos testamentum condere prohibuerint
in rebus in quibus habent testandi licentiam; omnibus videlicet
in huiusmodi testamentorum prohibitione servandis quae in
parentum persona distinximus.
5. Si contigerit aut virum uxori suae ad interitum aut
alienationem mentis dare venenum aut uxorem marito, vel alio
modo alterum vitae alterius insidiari, tale quidem utpote
publicum crimen constitutum secundum leges examinari et
vindictam legitimam promereri decernimus, liberis autem esse
licentiam nihil in suis testamentis de facultatibus suis illi
personae relinquere quae tale scelus noscitur commisisse.
6. Si liberis vel uno ex his in furore constituto parentes eos
curare neglexerint, omnia et hic observari praecipimus quae
de parentibus furiosis superius disposuimus.
7. His casibus etiam cladem captivitatis adiungimus, in
qua si liberos detineri et per parentum contemptum vel
neglegentiam non redemptos ab hac luce transire contigerit,
nullatenus eorum parentes ad facultates perveniant liberorum,
de quibus filii testari potuerant, sed omnia in hoc quoque
capitulo serventur quae et de parentibus vel cognatis atque
agnatis, qui ab intestato ad talium personarum iura vocantur,
aut de extraneis scriptis heredibus supra censuimus.
8. Si quis de praedictis liberis orthodoxus constitutus
senserit suum parentem vel parentes non esse catholicae fidei,
haec et in eorum persona tenere quae supra de parentibus
iussimus.
Esse erano accolte se fossero state rispettate precise formalità:
Nov. 115,4,9: Si tales igitur causas vel certas aut unam ex
his liberi suis testamentis inscripserint, et scripti ab eis heredes
aut omnes aut certas aut unam ex his approbaverint,
testamentum in sua firmitate manere praecipimus. Si autem
haec non fuerint observata, nullam vim huiusmodi testamentum

Per continuare a leggere

RICHIEDI UNA PROVA

VLEX uses login cookies to provide you with a better browsing experience. If you click on 'Accept' or continue browsing this site we consider that you accept our cookie policy. ACCEPT